غم

هوای تو

حرف دل

همه حرف دلم با تو همین است که دوست...

چه کنم؟... حرف دلم را بزنم یا نزنم؟...

گفته بودم که به دریا نزنم دل اما

کــــو دلی تا که به دریا بزنم یا نزنم؟...

"قیصر امین پور"

کودکی هایم...

بادِ بازیگوش، بادبادک را

بادبادک، دستِ کودک را

هر طرف می بُرد...

کودکی هایم با نخی نازک

به دستِ باد

آویزان!

"قیصر امین پور"

حسرت همیشگی

    حرفهای ما هنوز ناتمام...

                    تا نگاه می کنی:

                          وقت رفتن است

                                    باز هم همان حکایت همیشگی!

    پیش از آنکه با خبر شوی

                لحظه ی عزیمت تو ناگزیر می شود!

    آی...

                ناگهان 

                           چقدر زود

                                        دیر می شود!  

"قیصر امین پور"

اتفاق

     افتاد

             آن سان که برگ

                      - آن اتفاق زرد-

                                        می افتد

       افتاد

           آن سان که مرگ

                       - آن اتفاق سرد- 

                                         می افتد
     اما

          او سبز بود و گرم

                                         که افتاد...

"قیصر امین پور"

دوست ترت دارم از هر چه دوست

پیش بیا ، پیش بیا ، پیشتر

تا که بگویم غم دل بیشتر

دوست ترت دارم از هر چه دوست

ای تو به من از خود من خویشتر

دوست تر از آنکه بگویم چقدر

بیشتر از بیشتر از بیشتر

داغ تو را از همه داراترم

درد تو را از همه درویش تر

هیچ نریزد به جز از نام تو

بر رگ من گر بزنی نیشتر

فوت و فن عشق به شعرم ببخش

تا نشود قافیه اندیش تر

"قیصر امین پور"

تو را دوست دارم

من از عهد آدم تو را دوست دارم

از آغاز عالم تو را دوست دارم

چه شبها من و آسمان تا دم صبح

سرودیم نم نم: تو را دوست دارم

نه خطی، نه خالی، نه خواب و خیالی!

من ای حس مبهم، تو را دوست دارم

سلامی صمیمی تر از غم ندیدم

به اندازه ی غم تو را دوست دارم

بیا تا صدا از دل سنگ خیزد

بگوییم با هم: تو را دوست دارم

جهان یک دهان شد هم آواز با ما:

تو را دوست دارم، تو را دوست دارم

"قیصر امین پور"