بهــــــار

نرم نرمک میرسد اینک بهـــــــــار

خوش به حال روزگار...

خوش به حال غنچه های نیمه باز

بوی باران بوی سبزه بوی خاک

شاخه های شسته باران خورده پاک

آسمان آبی و ابر سپید

برگهای سبز بید

عطر نرگس رقص باد

نغمه شوق پرستو های شاد

خلوت گرم کبوترهای مست...

"فریدون مشیری"

در تماشاخانه ی دنیا

صحنه های زشت و زیبا 

در تماشاخانه ی دنیا 

فراوان است

چهره آرایِ جهان

نقش آفرینِ عشق و مرگ

صحنه ها را کارگردان است...

"فریدون مشیری"

گر چه آدم زنده بود ، اما...

از همان روزی که دست حضرت قابیل

گشت آلوده به خون حضرت هابیل

از همان روزی که فرزندان آدم

زهر تلخ دشمنی در خون شان جوشید

آدمیت مرد

گرچه آدم زنده بود

از همان روزی که یوسف را برادرها به چاه انداختند

از همان روزی که با شلاق و خون دیوار چین را ساختند

آدمیت مرده بود

بعد دنیا هی پر از آدم شد و این آسیاب

گشت و گشت

قرنها از مرگ آدم هم گذشت

ای دریغ

آدمیت برنگشت...

"فریدون مشیری"

جست و جو

در پشت چارچرخه فرسوده ای، كسی

خطی نوشته بود:

"من گشته ام نبود !

تو دیگر نگرد

نیست!"...

 

                                          گر خسته ای بمان و اگر خواستی بدان:

                                          ما را تمام لذت هستی به جستجوست.

                                          پویندگی تمامی معنای زندگی ست.

                                          هرگز

                                         "نگرد! نیست"

                                          سزاوار مرد نیست...

 

                                          فریدون مشیری